به گزارش
پایگاه تخصصی مسجد، پویش مردمی «خدیجه مادر امت» در تلگرام در آستانه دهم رمضان المبارک سالروز وفات حضرت خدیجه (س) برای هماهنگی در گسترش معرفت و شناخت و زدودن غبار مظلومیت از امالمؤمنین خدیجه کبری (س) و ترویج شعائر شیعه و شناخت الگوهای حقیقی برای مؤمنأن راهاندازی شده است.
در واقع به منظور برای بالا بردن معلومات و شناخت جامعه نسبت به شخصیت والا و تأثیرگذار حضرت امالمؤمنین خدیجه (س) و تکریم ایشان با مطالعه پیرامون زندگانی و شخصیت حضرت (س) و برگزاری مراسم مذهبی در سالروز وفات ایشان تولیداتی در امور مختلف انجام گرفته است.
این ستاد که کاملاً مردمی بوده و به هیچ ارکان و نهاد وابسته نمیباشد. هدف از این کار آشنایی و شناخت این شخصیت عظیم و به تبع الگوپذیری جوانان و مؤمنان از ایشان است و نه دههسازی و هر امر دیگر.
در این راستا و با هدف اقدام عملی در مظلومیتزدایی از حضرت ام المومنین خدیجه (س)، نشر محتوای کانال منوط به ذکر نام کانال نیست و کاربران میتوانند مطالب را بدون هیچ نامی منتشر کرده و در ثواب این طرح شریک شوند.
علاقهمندان برای عضویت در کانال «بزرگداشت حضرت ام المؤمنین خدیجه کبری (س)» از طریق لینک https://t.me/khadijee110 میتوانند اقدام کنند. در این راستا برای شرکت در قرعهکشی کربلای معلی میتوانند از طریق تماشای فیلم کوتاه پیرامون شخصیت حضرت خدیجه و پاسخ به هفت سوال چهار گزینهای از طریق ربات EshghAli_Mosabeghe_Bot@ و یا از طریق تغییر تصویر پروفایل به تصویر پروفایل پویش، ارسال دلنوشته، کلیپ و عکس مراسم هیأتهای مذهبی با موضوع حضرت خدیجه (س) و ارسال اسکرین شات به آیدی amireharam@ در این پویش شرکت کنند.
بر اساس این گزارش، حضرت خدیجه (س) به اتفاق شیعه و اهل سنت و نزد همه مسلمین از برترین زنان عالم است. یعنی جزء چهار زن برتر عالم دنیا و آخرت است. چنان که حاکم نیشابوری از علمای اهل سنت در کتاب مهم خود با نام المستدرک علی الصحیحین این روایت را از پیامبر گرامی اسلام (ص) نقل کرده است: «أفضل نساء العالمین خدیجة بنت خویلد و فاطمة بنت محمد و مریم بنت عمران و آسیة بنت مزاحم امرأة فرعون»؛ برترین زنان دو جهان، خدیجه دختر خویلد و فاطمه دختر محمد و مریم دختر عمران و آسیه همسر فرعون میباشند.(*)
*پینوشت:
محمد بن عبدالله أبو عبدالله الحاکم النیسابوری. الوفاة: ۴۰۵ هـ، المستدرک على الصحیحین ج ۲ ص ۶۵۰. دار النشر : دار الکتب العلمیة، بیروت، ۱۴۱۱هـ - ۱۹۹۰م، الطبعة: الأولى، تحقیق: مصطفى عبد القادر عطا.
انتهای پیام/