1 . أَبُو عَلىٍّ الأَشْعَرِىُّ
عَن مُحَمَّدِ بْنِ عَبْدِالْجَبَّارِ عَن صَفْوانَ بن یَحْیى عن عَبْدِالرَّحْمَنِ
بن الحَجَّاجِ قالَ: سَأَلْتُ أَبااِبراهِیمَ علیهالسلام عَنِ
الصَّلاةِ فى مَسْجِدِ غَدِیرِ خُمٍّ بِالنَّهَارِ و أَنَا مُسافِرٌ فَقَالَ صَلِّ
فِیْهِ فاِنَّ فِیهِ فَضْلاً وَ قَدْ کَانَ أَبِى یَأْمُرُ بِذَلِکَ.
عبدالرحمن بن حجاج مىگوید: از پدر
ابراهیم (امام موسى کاظم علیهالسلام) راجع به نماز در مسجد غدیرخم در
روز و در حالى که مسافر هستم سؤال کردم؟ امام علیهالسلام در
پاسخ فرمودند: نماز بخوان در آنجا که این مسجد داراى فضیلت است، و پدرم (امام صادق
علیهالسلام) به نماز خواندن در این مسجد فرمان
مىدادند.
2 . عدّةٌ مِنْ أَصحابنا عن سَهْلِبنِ
زیادٍ عن أَحْمَدَ بنِ مُحَمَّدٍ بن أَبِىنَصْرٍ عَن أبانٍ عن أبىعبداللّه علیهالسلامقال:
یُسْتَحَبُّ الصَّلاةُ فى مَسْجِدِ الْغَدِیرِ لِأَنَّ النَّبِىَّ صلىاللهعلیهوآله أَقَامَ
فِیهِ أَمِیرَالْمُؤْمِنِینَ علیهالسلام و هُوَ
مَوْضِعٌ أَظْهَرَاللّهُ عَزَّوَجَلَّ فِیْهِالْحَقَّ.
امام
صادق علیهالسلام مىفرمایند: نماز خواندن در مسجد
غدیر مستحب است. براى اینکه پیامبر صلىاللهعلیهوآلهدر این
مکان امیرالمؤمنین علیهالسلام را جانشین خود قرار دادند و آنجا
مکانى است که خداوند حق را در آن ظاهر و روشن گردانید. 3 . محمد بن یحیى عن محمد بن الحسین عن الحجال عن عبدالصمد بن
شبیر عن حسان الجمال قَالَ: حَمَلْتُ أَبَا عَبْدِاللّهِ علیهالسلام مِنَ
الْمَدِینَةِ اِلَى مَکَّةَ فَلَمَّا انْتَهَیْنَا اِلَى مَسْجِدِالْغَدِیرِ نَظَرَ
اِلَى مَیْسَرَةِ الْمَسْجِدِ فَقَالَ ذَلِکَ مَوْضِعُ قَدَمَ رَسُولِاللّه صلىاللهعلیهوآله حَیْثُ
قَالَ: مَنْ کُنْتُ مَوْلاَةُ فَعَلِىٌّ مَوْلاَهُ الحدیث.
حسان که شتربان بوده است مىگوید:
امام صادق علیهالسلام را از مدینه به مکّه بردم. چونکه
به مسجد غدیر رسیدیم، حضرت نگاهى به سمت راست مسجد کردند و فرمودند: این جایگاه قدم
رسول خدا صلىاللهعلیهوآله است هنگامى که فرمودند: هر کس من
مولاى او هستم پس على مولاى اوست.
. الکافى، ج 4 ، ص 566 ، ح 1 / من لایحضرهالفقیه، ج 2 ، ص 559 ، ح 3143 : و روى صفوان عن عبدالرحمن الحجاج مثله سند شیخ صدوق به صفوان بن یحیى
در مشیخه این چنین است: و ما کان فیه عن
صفوان بن یحیى فقد رویته عن أبىره عن على بن ابراهیم عن أبیه عن صفوان بن یحیى /
التهذیب، ج 6 ، ص 18 ، ح 21 / وسائلالشیعة، ج 5 ، ص 287 ، ح 6567 و ج 14 ، ص 374
، ح 19418 .
.
الکافى، ج 4 ، ص
567 ، ح 3 / من لایحضرهالفقیه، ج 2 ، ص 559 ، ج 3142 . به اسنادش به احمد بن محمد بن أبىنصر و اسناد شیخ
صدوق به احمد بن محمد بن ابىنصر در صفحه 61 ذکر شد. / التهذیب، ج 6 ، ص 18 ، ح 22 به نقل از کافى است و اسناد شیخ طوسى به شیخ کلینى در صفحه 59 ذکر شد. / وسائلالشیعة، ج 5 ، ص 286 ، ح 6568 / بحارالأنوار، ج 37 ، ص 172 .
. الکافى، ج 4 ، ص 566 ، ح 2 / من لایحضرهالفقیه، ج 2 ، ص 559 ، ح 3144 : و روى حسان الجمال مثله، شیخ صدوق طریقش به حسانالجمال را در مشیخه ذکر نکرده است. / التهذیب، ج 3 ، ص 263 ، ح 66 . اسناد شیخ
طوسى به محمد بن احمد بن یحیى که این روایت را هم از او نقل مىکند در صفحه 73 ذکر
شد / وسائلالشیعة، ج 5 ، ص 286 ، ح 6566 / بحارالأنوار، ج 37 ، ص 172 .