نمایش صفحات

 

          1 . رُوى عن شُعَیْبِ بنِ واقدٍ عَنِ الْحُسَیْنِ بن زیدٍ عن الصادق علیه‏السلام، عن آبائه عن أمیرالمؤمنین علیه‏السلام ـ فى حدیث المناهى ـ قال: قال رَسُولُ اللّه‏ صلى‏الله‏علیه‏و‏آله: لاتَجْعَلُوا المساجد طُرُقا حَتّى تُصَلُّوا فِیها رَکْعَتَیْنِ.[1]

         امام صادق علیه‏السلام از پدران بزرگوارش نقل مى‏کند که رسول خدا صلى‏الله‏علیه‏و‏آله در حدیث مناهى فرمودند: مساجد را گذرگاه قرار ندهید، مگر اینکه دو رکعت نماز در آن به جاى آورید.

          2 . و قال النبىُّ صلى‏الله‏علیه‏و‏آله: إِذا رَأیْتُمُ المَصاحِفُ حُلِّیَتْ وَالْمَساجِدُ زُیِّنَتْ وَالمَنارَةُ طُوِّلَتْ و اتُّخِذَ القُرآنُ مَزامیرَ وَالْمَساجِدُ طُرُقا، ألمؤمِنُ، فى ذلِک الزمان، أعَزُّ مِن الْکبریت الأحْمَر...  .[2]

         پیامبر خدا صلى‏الله‏علیه‏و‏آلهفرمود: زمانى که دیدید قرآن‏ها را آراسته و مساجد را تزیین نموده و مناره‏ها را طولانى بنا مى‏کنند و قرآن را با آواز مى‏خوانند و مساجد را گذرگاه خود قرار مى‏دهند، مؤمن در آن زمان از طلاى سرخ و خالص کمیاب‏تر است.

 

روایات اهل‏سنت

          1 . حدثنا یحیى بن عثمان بن سعید بن کثیر بن دینار الحمصى عن محمد ابن حمیر عن زید بن جبیرة الأنصارى عن داود بن الحصین عن نافع عن ابن‏عمر عن رسول اللّه‏ صلى‏الله‏علیه‏و‏آله قال: خِصالٌ لا نَبْتَغِى فِى الْمَسْجِدِ: لا یَتَّخِذُ طَرِیْقا وَ لایُشَهر فیهِ سِلاحٌ و لا یُنْبَضُ فِیهِ بِقَوْسٍ و لا یُنْشَر فِیه نَبْلٌ و لا یَمُرُّ فیه بِلَحْمِ نى‏ء و لا یُضْرَبُ فِیه حَدٌّ و لا یَقَتَصُّ فِیه مِنْ أحَدِ و لا یُتَخَذُّ سُوْقَا.[3]

         از رسول خدا صلى‏الله‏علیه‏و‏آله روایت شده که فرمودند: خصلت‏هایى [امور و کارهایى] که انجام‏شان در مسجد سزاوار نیست عبارتند از: مسجد را گذرگاه قرار ندهد، سلاح و شمشیر در آن برهنه نسازند، کمان‏ها را به حرکت در نیاورند و در آن تیراندازى نکنند و گوشتى که احتمال آلوده کردن مسجد به وسیله آن مى‏رود را از آن عبور ندهند، در آن اجراى حد و قصاص نکنند و مساجد را بازارِ کسب و کار خود نگیرند.

 



[1] .  من لایحضره الفقیه، ج 4 ، ص 3 ، ح 4968 . سند شیخ صدوق به شعیب بن واقد در صفحه 74 ذکر شد. / وسائل‏الشیعة، ج 5 ، ص 293 ، ح 6580 / بحارالأنوار، ج 73 ، ص 328 / الأمالى‏الصدوق، ص 422 .

[2] .  روضه‏الواعظین، ج 2 ، ص 338 .

[3] .  سنن ابن ماجه، ج 1 ، ص 247 ، ح 748 .