علاوه بر ممنوعیت هر نوع ستم و تجاوز به حقوق دیگران در این مرکز مقدس، آغاز به جنگ و خونریزى حتّى از جانب مسلمانان و با هدف مقدس هم صحیح نیست، مگر آن که به صورت دفاع در برابر دشمن متجاوز باشد که در این صورت جنگ در اطراف آن مانعى ندارد:
«... ولا تُقاتِلوهُم عِندَ المَسجِدِ الحَرامِ حَتّى یُقتِلوکُمفیهِ فَاِن قتَلوکُم فَاقتُلوهُم کَذلِکَ جَزاءُ الکافِرین».[1]
«و باآنها (مشرکان) در نزدمسجدالحرام (در منطقه حرم) جنگ نکنید؛ مگر اینکه در آنجا با شما بجنگند. پس اگر در آنجا با شما پیکار کردند آنها را به قتل برسانید. چنین است جزاى کافران».
شایان ذکر است این مسأله یعنى امنیّت مسجدالحرام و ممنوعیت تجاوز به حقوق دیگران و آغاز به جنگ درآن با توجه به گستردگى محدوده این نهاد مقدس، ابعاد وسیعى دارد.
[1] . سوره بقره، آیه 191 .