در سوره یونس آیه 87 مى‏خوانیم:

«و اَوحَینا اِلى موسى واَخیهِ اَن تَبَوَّءا لِقَومِکُما بِمِصرَ بُیوتًا واجعَلوا بُیوتَکُم قِبلَةً و اَقیمُوا الصَّلوةَ ...».

«و به موسى و برادرش وحى کردیم که: براى قوم خود خانه‏هایى در سرزمین مصر انتخاب کنید و خانه‏هایتان را مقابل یکدیگر [یا رو به قبله ]قرار دهید و نماز را بر پا دارید».

مفسران در تفسیر آیه یاد شده مطالب گوناگونى مطرح کرده‏اند از جمله این که: گفته‏اند مقصود این است که موسى و هارون علیهماالسلام پس از نابودى فرعون وارد مصر و از سوى خدا مأمور شدند که براى بنى‏اسرائیل مسجد بنا کنند.

گروهى از مفسران گفته‏اند فرعون دستور داده بود که مساجد بنى‏اسرائیل در مصر تخریب شود و آنان را از اقامه نماز منع کرده بود. لذا بنى‏اسرائیل مأمور شدند در خانه‏هاى خود مساجد و محل اقامه نماز تعبیه نمایند و نمازهاى خود را در آن اقامه نمایند.[1] زیرا آنان موظف بودند در هر حال نمازشان را در معابد و مساجد برگزار نمایند.[2]

این تفسیرها، گویاى این حقیقت‏اند که داشتن مسجد براى اقامه نماز، امرى رایج بلکه از ضروریات در آیین موسى علیه‏السلام بوده است.