1 ـ مجاز نبودن کافران و مشرکان براى تصدى امور مساجد و موظف بودن مؤمنان به جلوگیرى آنها از دخالت در امور آن.

دلیل این حکم آیه 17 سوره توبه است که مى‏فرماید:

«ما کانَ لِلمُشرِکینَ اَن یَعمُروا مَسجِدَ اللَّهِ شهِدینَ عَلى اَنفُسِهِم بِالکُفرِ...».

2 ـ تنها مؤمنان به خدا و معاد و اقامه‏کنندگان نماز و پرداخت‏کنندگان زکات و خداترسان مجاز به تعمیر مساجد و تصدى امور آن هستند. مستند این حکم نیز آیه 18 سوره توبه است که مى‏فرماید:

«اِنَّما یَعمُرُ مَسجِدَ اللَّهِ مَن ءامَنَ بِاللَّهِ والیَومِ الأخِرِ واَقامَ الصَّلوةَ وءاتَى الزَّکوةَ ولَم یَخشَ اِلَّا اللَّهَ...».