مهم‏ترین وظیفه متولیان و دست‏اندرکاران امور مساجد این است که این کانون‏هاى مقدس را براى حضور بندگان خدا که خواهان تعالى معنوى و عبادت خداى جمیل‏اند، آماده و پاک و پاکیزه نمایند تا آنان بتوانند در محیطى مناسب فارغ از هر چیزى به راز و نیاز با پروردگارشان بپردازند؛ زیرا مسجد نامرتب و به هم ریخته و ناتمیز نمى‏تواند محل مناسبى براى عبادت و گفتگوى بنده با پروردگارش باشد. در همین راستا، خداوند متعال به ابراهیم خلیل و فرزندش اسماعیل علیه‏السلام که دو تن از انبیاى عظام‏اند دستور مى‏دهد خانه‏اش را براى طواف‏کنندگان، معتکفان و نمازگزاران آماده و پاکیزه نمایند:

«... و عَهِدنا اِلى اِبرهیمَ واِسماعیلَ اَن طَهِّرا بَیتِىَ لِلطّائفینَ والعاکِفینَ والرُّکَّعِ السُّجود».[1]

«و ما به ابراهیم و اسماعیل امر کردیم که: خانه مرا براى طواف‏کنندگان، معتکفان و رکوع‏کنندگان و سجده‏کنندگان،پاک و پاکیزه کنید».

از این فرمان خداى تعالى که درباره کعبه و مسجدالحرام است مى‏توان استفاده کرد: هر مسجدى باید پاکیزه و مرتّب و داراى فضاى جذّاب و دلنشین باشد؛ زیرا همه مساجد خانه‏هاى خدا در زمین مى‏باشند.
پیامبر اعظم صلى‏الله‏علیه‏و‏آله فرمود:

                              «المساجد بیوت اللّه‏ فى الارض ...».[2]