در باور امام قدس‏سره:

                              «ما موظفیم که اسلام را در همه جاى دنیا معرفى
                         کنیم».[1]

    زیرا آن بزرگمرد، مظلوم و غریب بودن اسلام در دنیاى امروز را درک مى‏کرد.[2] حضرت امام قدس‏سره در عین توجه به مشکلات معیشتى مردم، غفلت از اهداف و آرمان‏هاى انقلاب را به مسئولان گوشزد مى‏نمود:

                              «مسائل اقتصادى و مادى اگر لحظه‏اى مسئولین را از
                         وظیفه‏اى که برعهده دارند منصرف کند. خطرى بزرگ
                         و خیانتى سهمگین را به دنبال دارد. باید دولت اسلامى تمام 

                        سعى و توان خود را در اداره هرچه بهتر مردم بنماید،
                         ولى این بدان معنى نیست که آنها را از اهداف عظیم انقلاب
                         که ایجاد حکومت جهانى است منصرف کند».[3]

    از منظر رهبر معظم انقلاب نیز انقلاب، دو جهت دارد: یکى مبارزه با استبداد داخلى است و جهت دیگر، سخن و پیام نو انقلاب براى دنیا و بشریت. این چیزى است که دنیا را به خود جذب کرد.

                              «پیام جهانى و انسانى اسلام است که او را به ستایش وادار
                         مى‏کند. جنبه‏ى دوم، بسیار مهم است؛ ما باید بتوانیم این را
                         بیان کنیم».[4]

    همچنان‏که ایشان فرموده‏اند؛ صادر کردن تفکر انقلابى و اندیشه مبارزه به بیرون مرزها، بسى مهم‏تر از مبارزه با استبداد داخلى مى‏باشد.

     شاید بخاطر اهمیت موضوع بود که رهبر معظم انقلاب حدود یک‏ماه بعد از رهبرى انقلاب، در نوزدهم تیرماه 1368 به تبیین نظریه صدور انقلاب پرداختند.[5] رهبر فرزانه در جاى دیگرى، صدور انقلاب را تداوم راه انبیا و ستیزبا آن را کار دشمن شمرده و هرگونه احساس ندامت و خجلت از انجام آن را نکوکوهیده‏اند:

                              «ما به این کار و انجام این وظیفه افتخار مى‏کنیم. این،

                        راه انبیاست و ما این راه را باید ادامه دهیم... چرا ما باید از
                         صادر کردن توحید و اخلاق انبیا و روح فداکارى و اخلاص
                         و تزکیه‏ى اخلاقى به کشورهاى دیگر خجالت بکشیم؟!
                         چرا باید شرم کنیم از این‏که غیرت و حمیت صحیح
                         و ایستادگى در مقابل قدرت‏هاى باطل را به صورت درس
                         عملى به ملت‏هاى دیگر ارائه و تعلیم بدهیم؟ ملت‏ها باور
                         نمى‏کنند که بشود با عوامل و مزدوران قدرت‏هاى استکبارى
                         درافتاد. ما درافتادیم و پیروز هم شدیم. چرا این عمل
                         و تجربه‏ى خودمان را در اختیار افکار عمومى ملت‏ها
                         نگذاریم؟ ما این انقلاب را صادر مى‏کنیم. ما از این‏که بتوانیم
                         توحید و مکتب انبیا و روش‏هاى انسانىِ پاکیزه و طیب
                         و طاهر و صبر و مقاومت و ایثار را به کشورهاى دیگر صادر
                         کنیم، هیچ ابایى نداریم. رسانه‏هاى غربى که با پول
                         صهیونیست‏ها و با تدبیر سیاستمداران خبیث و ظالم و فاسد
                         اداره مى‏شوند، مى‏خواهند جنجال درست کنند و ما را از این
                         حرف و عمل که فرهنگ و مفاهیم انقلاب باید صادر شود،
                         پشیمان کنند».[6]