درک دقیق از معنا و زمان اعلان تئورى صدور انقلاب، از طرف امام نشان مى‏دهد که امام حتى قبل از اینکه انقلاب، عینیت یابد، تحقق غایتش را در صادر نمودن آن مى‏دید.

                              «صدور انقلاب اسلامى از لحظه ورود حضرت امام قدس‏سره
                         به پاریس و اوج‏گیرى نهضت مقدس مردم ایران در کانون
                         توجهات جامعه جهانى قرار گرفت و اولین پرسش‏ها در این
                         باب، توسط نهادهاى سیاسى غرب و قبل از پیروزى انقلاب
                         اسلامى مطرح گردید».[1]

    از این روى امام قدس‏سره نه بعد از انقلاب که قبل از انقلاب هم، دغدغه‏مند  صدور انقلاب بودند. حال آن‏که برخى با عدم درک صحیح از صدور انقلاب، آن را پروژه‏اى متعلق به اوایل انقلاب مى‏دانند!

     با تأمل در خاطرات یکى از یاران امام،[2] آن حضرت حتى در اسفندسال 1341، انقلاب را به سه مرحله تقسیم نموده بودند:

                              «شما بدانید که مبارزه ما سه مرحله دارد:
                         نخست: اسلامى کردن ایران. دوم: اسلامى کردن کشورهاى
                         اسلامى. سوم: اسلامى کردن جهان. آن روز است
                         که به مولایم مهدى (عج) عرض مى‏کنم: جهان منتظر قدوم
                         مبارک توست».

     آیا صدور انقلاب منحصر و محدود به سال‏هاى اولیه پیروزى انقلاب است!؟ آیا تنها در آن سال‏هاى پرشور پیام انقلاب اسلامى جاذبه داشت!؟مگر نه آن است که جاذبه پیام انقلاب اسلامى ایران، در نیازهاى بشریت نهفته است و مگر امروز آن نیازها مرتفع شده‏اند که دیگر این پیام، تازگى و جاذبه براى
بشر، نداشته باشد!؟ انقلاب اسلامى، یک رویداد نیست که صدورش نیز متوقف به زمان خاصى باشد.[3] انقلاب اسلامى یک فرایندى است که تا تشکیل تمدن اسلامى، رفاه و آزادى همه مستضعفان باید در گسترش آن کوشید. همچنان‏که امام قدس‏سره فرمود:

                              «مقصد این است که اسلام، احکام اسلام،
                         احکام جهانگیر اسلام زنده بشود و پیاده بشود و همه در رفاه

                        باشند و همه آزاد باشند، همه مستقل باشند».[4]

    انقلاب‏ها به صورت طبیعى میل به گسترش دارند و انقلاب اسلامى نیز از این قاعده مستثنا نبود. از این‏نظر مى‏توان گفت که صدور انقلاب‏ها، یک پروسه و فرایندى طبیعى است. و همچنان ادامه دارد. حضرت امام نیز صدور انقلاب را امرى طبیعى مى‏دانستند و معتقد بودند؛ از آنجا که ماهیت انقلاب در ایران اسلامى است، کاملاً طبیعى است که دیگر مسلمانان هم تحت تأثیر اندیشه‏هاى آن قرار گیرند.