حدود 5/1 درصد از مجموع اطلاعات موجود در سایت‏هاى اینترنتى،  غیراخلاقى، بیش از 90 درصد از آنها تجارى و مابقى آن با سایر امور علمى، فرهنگى، ورزشى و سایر موضوعات مرتبط است.[1] از این 5/8 درصد باقى مانده چقدر مربوط به دین، چقدر مرتبط با اسلام آنهم براساس مبانى اهل‏بیت علیهم‏السلام مى‏باشد؟ یکى از مؤلفه‏هاى رشد و کاهش مخاطبان مسجد، دینى بودن یا نبودن فضاى جامعه است. هرچه محیط جامعه دینى‏تر باشد، حضور افراد آن جامعه در مساجد نیز بیشتر خواهد بود. از آن جا که تعداد کاربران اینترنت در حال فزونى است، با تولید انبوه در فضاى وب، افزون بر دینى کردن محیط زندگى دوم، بالتبع، فضاى زندگى واقعى ما هم دینى شده و این موجب گسترش حضور مردم در مساجد خواهد شد.

     بدیهى است که حجم بالا و در حال رشد مجموع اطلاعات غیرشیعى در فضاى وب یک تهدید بر محیط جامعه دینى است. در صورت فعالیت پویا در عرضه معارف شیعى در جهان دوم، تهدیدى را به فرصت مبدل ساخته‏ایم. یکى از مزایاى مسجد مجازى، تولید انبوه اطلاعات مبتنى بر آموزه‏هاى غنى اهل‏بیت علیهم‏السلام است و این در گسترش حضور مردم در مساجد، اثرى سترگ دارد.

     گسترش اینترنت در جهان اسلام و ایران اسلامى باید به گونه‏اى باشد که به خلاقیت گسترى، مدد رساند، نه این که موجبات خلاقیت‏زدایى را فراهم آورد. سیاست‏گذارى در مورد توسعه اینترنت نباید به توسعه مصرف یا باز تولید محتواى آن محدود شود، بلکه باید گسترش فرهنگ بومى و مذهبى و مقاومت فرهنگى را به دنبال داشته باشد. در بستر تکنولوژیکى امروز، رسانه‏ها به خصوص اینترنت به قدرى توسعه یافتند که بقول تافلر در کتاب موج سوم انقلاب اطلاعاتى رخ داده و اطلاعات از هر طرف ما را احاطه کرده است، لذا جوامع بشرى، روز بروز به سمت اطلاعاتى شدن پیش مى‏روند. متولیان دین
در این موج اطلاعات اگر نتوانند تولید اطلاعات مخصوص به خود را داشته باشند نه تنها عقب افتاده‏اند بلکه محکوم به واپس‏گرایى و انزواگزینى خواهند شد که این جز به نابودى جریان دینى نمى‏انجامد. این مهم در بینش زندگى افراد که با توجه به فرهنگ ما بینش دینى است، تاثیر مى‏گذارد. اگر نتوانیم تولید اطلاعات پاک براى مخاطبان رسانه‏ها داشته باشیم قطعا مخاطبان جذب اطلاعات باطل مى‏شوند.