در این مجال به جاست به جایگاه مسجد در فضاى مجازى اشارتى داشته باشیم و از واقعیت تلخى دیگر گزارش دهیم. به موازات گسترش اسلام خواهى، دشمن، پروژه تخریب شعائر و ارزش‏هاى اسلامى را کلید زد. کافى است پلنى از فیلم‏هاى ساخته شده غربى و هالیوودى بر علیه اسلام را مشاهده کنید. استفاده از نمادهاى اسلامى مثل اذان، مسجد، مناره به عنوان کمین‏گاه تروریست‏ها! و محل تربیت گروه‏هاى انتحارى، در راستاى پروژه نامیمون تخریب چهره اسلام است. آیا همین ما را بر آن نمى‏دارد که از این واژه‏ها و نمادهاى مقدس دفاع کنیم؟!

     فیلم‏هایى مثل «روز استقلال»[1]، «محاصره»[2]، «شمشیر اسلام»[3] و... درصدد ارائه چهره‏اى خشن از اسلام‏اند. این فیلم‏ها عموما همزمان با صداى اذان و نمایش مناره و گنبد مساجد اسلامى، عملیات ترور و... را نشان مى‏دهد.

     آیا وقت آن نرسیده است که ما نیز با ساخت بازى رایانه‏اى، جوان و حتى کودکان خود را روانه مسجد مجازى کنیم؟ آیا بر نهاد متولى مسجد وظیفه نیست که یک بازى، یا سایتى تدارک ببیند که فرزند ایران و اسلام ناخودآگاه در فضاى مسجد قرار گیرد؟[4]

    دشمن براى جذب پیرو به ادیان دیگر ـ با درک اینکه اسلام در حال رشد بوده و مورد اقبال عمومى است ـ به تبلیغ خود در قالب سایت‏هاى اسلام همّت گماشته است. نو مسلمانى که مى‏خواهد از اسلام چیزى یاد بگیرد،در سهل‏الوصول‏ترین جا یعنى اینترنت دنبال شاه کلید واژگان اسلامى مثل؛ مسجد، قرآن، مناره، و... مى‏رود. دشمن براى اصطیاد چنین قشرى، فضاى مجازى را مناسب دیده است. یعنى با دمین‏هاى اسلامى، به تبلیغ خود و تخریب اسلام مى‏پردازد.این نوع تبلیغ  ـ هم بخاطر غیرمستقیم بودن و تبلیغ دین دیگر به ظاهر از زبان یک مسلمان بودن ـ اثر بخش‏تر خواهد بود!!

     نگارنده معتقد است اگر اسامى ائمه علیهم‏السلام مقدس است، به خاطر این است که ذوات مسمّى به آن اسم، مقدس بودند. از این روى اگر همین اسامى با قصد شخصى غیر از ائمه علیهم‏السلام نگاشته گردد آن احکام خاص فقهى را نخواهد داشت.[5] بر همین اساس، اگر خود مسجد داراى احکام ویژه شریعتى است که نشان از قداست آن دارد، واژه مسجد نیز از این قداست بهره‏مند است. اگر طبق آیاتقرآن، مشرکان حق تولّى مسجد را ندارند،[6] پس حق بهره‏گیرى از واژه مسجد را هم نخواهند داشت. 

    نظر به اینکه مسجد یک واژه مقدس اسلامى است، ممکن است (به زعم بنده اتفاق افتاده) که دشمنان به اسم این واژه با دامنه‏هاى متفاوت، سایت ساخته و به تبلیغ عقاید خود و تخریب چهره اسلام بپردازند. یعنى کاربرى که جز از اسلام و مسجد چیزى ندیده و نشنیده، به اسم مسجد بودن آن اکتفا نماید، درحالى که محتواى آن کاملاً ضد اسلامى است. لذا در یک اقدام سریع باید همه مشتقات مسجد با انواع دامین‏ها، ضبط شده و در انحصار قرار گیرد. زیرا به نص قرآن، مساجد از آن خدایند.[7] در آن باید خدا یاد شود نه اینکه با اسم مقدس مسجد، فضاى مجازى ساخته شود و با آن دین مسیحیت و... ترویج شود.

     همچنان‏که مساجد فیزیکى را مردم ساخته، ولى مرکز رسیدگى به امور مساجد، حمایت و هدایت مى‏کند، به نظر شایسته است افراد خودجوشى که اقدام به تأسیس مسجد مجازى نموده‏اند شناسایى، و مورد حمایت و تشویق قرار گیرند.

     همچنان‏که مساجد فیزیکى بدون نظارت در ساخت و ساز و مدیریت، از مطلوبیت کافى برخوردار نخواهد بود، باید مساجد مجازى نیز سامان‏دهىگردد. بر محتواى تولیدى آنها نظارت گردد. و این در سایه آموزش محقق مى‏گردد.

ور نباشد فرش ابریشم طراز

 با حصیر کهنه‏اى مسجد بساز

شیخ بهایى