امام جماعت مسجد امام حسین علیه السلام
ایشان در تاریخ یکم خرداد 1324 شمسى و در روز عاشورا، در یکى از روستاهاى حومه اسدآباد از توابع همدان متولد شد. دروس فارسى و قرآن را در مکتب پدر مرحوم خود حاج شیخ حسن مروج که از علماى سرشناس و مشهور آن منطقه بود، آموخت، سپس به همدان رفت و دروس مقدماتى و ابتدایى را در حوزه علمیه مرحوم آیت اللّه آخوند ملا على گذراند، آنگاه به کرمانشاه رفت و تحصیلات خود را تا رسائل در حوزه آیت اللّه بروجردى ادامه داد. ایشان در سال 1334 به لحاظ سخنرانى و انتقاد از بىبند و بارى نظام حاکم به دست ساواک دستگیر شد و پس از 24 ساعت با دادن تعهد آزاد شد و مجددا در سال 1342 دستگیر شد.
آثار هنرى و قلمى ایشان:
ایشان در کنار دروس حوزوى به مطالعه کتب فنى و هنرى پرداخت و در رشتههاى فنى، الکترونیک، هنرى، تئاتر تحقیق کرد و به مدت سى سال برنامه هاى نمایشى ترتیب داد، که عدهاى از افراد گروه ایشان شهید و چند تن در زمان حاضر در صدا و سیماى جمهورى اسلامى ایران ایفاى نقش مىکنند.
اختراعات:
ایشان موفق به طراحى و ساختن وسایل الکترونیکى و الکتریکى نسبتا چشمگیرى شده است که فقط عناوین آن ذکر مىشود:
1 ـ مهر الکترونیکى مخصوص ائمه جماعات؛
2 ـ تابلو مخصوص مساجد؛
3 ـ آژیر زلزله.
تألیفات:
1 ـ مجموعهاى از نمایشنامههاى مذهبى، اخلاقى، اجتماعى و تاریخى وطنى که در دست تدوین دادند؛
2 ـ فیلم نامه عشق مقدس.
نمایشنامههاى به اجرا درآمده ایشان از این قرار است:
1 ـ شهداى راه توحید؛
2 ـ فقط یک جو همت؛
3 ـ محکومى در محکمه؛
4 ـ رادمرد ناشناس؛
5 ـ معلم طاغوتى؛
6 ـ بچه بىدردسر؛
7 ـ عمار و یاسر؛
8 ـ فرشته هاى نجات؛
9 ـ غلام بذلهگو؛
10 ـ راز کتابها؛
11 ـ ارباب خسیس؛
12 ـ میهمان ناخوانده؛
13 ـ دیوها؛
14 ـ قاسم موتمن؛
15 ـ هیولاى جهل.