مقدمه
از گزارشهای تاریخی و آثار برجای مانده از بشر روزگار نخستین، به دست میآید که «دین» همواره در زندگی بشر عاملی تعیینکننده و نقشآفرین بوده است. دینداری بشر در قالب باورها، شعائر و آداب و رسوم گوناگونی تبلور یافته است. به بیانی دیگر، توجّه و باور به جهانی فراتر از این جهان مادّی و تلاش برای برقراری ارتباط با آن جهان، یکی از ارکان اساسی دینداری انسانها به شمار میرود. این اعتقاد و روشهای دستیابی به آن ارتباط در فرهنگهای مختلف و در ادیان گوناگون، به اشکال بسیار متنوّعی بیان و ابراز شده است. بدین جهت، مورّخان دین، جامعهشناسان و مردمشناسان از ادیان مختلف سخن گفته و به تبیین و تحقیق آنها از زوایای مختلفی پرداختهاند.(ربّانی گلپایگانی، ش 62، 1386، 1 ) چراکه از منظر جهان بینی توحیدی، پیدایش انسان با دینورزی همراه بوده است و اصولاً دین در فطرت آدمی ریشه دارد.( سوره روم(30): 30، صحیفه امام، ج 10، 158، صحیفه امام، ج16، 221)
در یک بررسی کلّی باید گفت دین در اندیشه امام خمینی(ره)، «قانون بزرگ خدایی است که برای اداره کشورهای جهان و چرخانیدن چرخهای زندگی» آمده است. ( امام خمینی، کشفالاسرار، 185) و هدف اساسی آن، انسان سازی و ایجاد آسایش و سعادت بشر میباشد. [1]
بحران معنویت در جهان امروز
اینک در آغازین سالهای قرن بیست و یکم میلادی که جهانی شدن و جهانیسازی در عرصههای اقتصادی، سیاسی و فرهنگی به فرایند و روندی سریع و گسترده بدل شده است، اغلب سنّتهای بزرگ دینی ( همچون دین اسلام و مسیحت و بسیاری ادیان) با چالشی بزرگ روبه رو شده و به مقابله با آن برخاستهاند. این چالش نیرومند و اثرگذار، ظهور جریان" معنویت گرایی" و "جنبشهای نوپدید دینی" هستند که گوی سبقت را از رقبای قدیمی خود ربوده و به طور روز افزونی پیروان ادیان سنّتی را به خود جذب میکنند . این فرقههای آیینی که عمدتاً تحت تأثیر ادیان باطنی شرقی پدید آمده است و نوعاً کارکردهای رواندرمانی دارند، در واقع نوعی مقاومت کمرنگ در برابر عرفی شدن زندگی محسوب میشود.( ویلم، 1377، 94-93)
در حالی که در گذشته، دین تا حدودی بدون رقیب بود و بر تمام جنبههای زندگی و فرهنگ تأثیر داشت. به عبارت دیگر، در گذشته «دین» زمینهی اصلی تربیتی و فرهنگی جامعه را شکل میداد. از این رو افراد به طور طبیعی در محیط مذهبی و ایمانی رشد میکردند و با دین و ایمان مأنوس بودند. اما امروزه دین در رقابت تنگاتنگی با مدّعیان و رقبای جدیدی قرار دارد. به همین دلیل بخش وسیعی از جامعه به ویژه جوانان، در مقابل آموزههای دینی با پرسشها و شبهههای بسیاری مواجه هستند. زیرا تمدّن جدید در زمینه و بستر دینی شکل گرفته که غلبه با فرهنگ الحادی و بیدینی است و رسوبات فکری و بقایا و جریانهای به وجود آمده بر ویرانههای این فرهنگ، همچنان در ضدّیت با مذهب است. مانند تمدّن غربی که بر پایههای الحادی و بیدینی و جدایی دین از اجتماع و سیاست بنا شده است.
فرهنگ غربی، در کشورهای اسلامی، که با عنوان تجدّد مطرح شده، همه در تقابل و ضدّیت با دین و ایمان قرار دارند. به همین دلیل، به هر اندازه که فرهنگهای مسلّط جهانی در کشوری نفوذ کند، ضریب ایمان و دینداری دچار افت میگردد. (حسینی، ج 1، 1393، 348) چراکه دنیای امروز از بسیاری جهات متفاوت از دنیای گذشته است. در گذشته مرزهای جغرافیایی باز و مرزهای فکری و فرهنگی مسدود بوده است؛ در حالی که امروزه وضعیت برعکس است. از مرزهای جغرافیایی با موانع و حفاظهای بسیاری محافظت میشود، ولی مرزهای فکری و فرهنگی، بسیاری از حفاظهای خود را از دست داده است. در دنیای امروز، تعامل فرهنگی امری طبیعی و غیر قابل اجتناب است و در این تعامل، غلبه با فرهنگها و افکاری است که از ابزارهای توانمندی بهره میگیرند.
در این راستا، دفاع فرهنگی همانند دفاع زمینی به توانایی و مدیریت نیازمند است و تا مدافعان نیرومند نباشند و به ابزارهای دفاعی کارآمد عصر مجهّز نباشند، دفاع کارساز نخواهد بود و تا زمانی که مدیریت دفاعی در بسترهای فرهنگی وجود نداشته باشد، باز هم دفاع ثمربخش نخواهد بود.(حسینی، ج 1، 1393، 345)
احیای هویت دینی در مسجد
تردیدی نیست که مدیریت دین با مدیریت مراکز اصلی دینی که «مساجد» شاخصترین آنهاست، محقّق خواهد شد. (همان، 348) مسجد با آموزش فرهنگ خودی، شناخت لازم را برای مسلمانان ایجاد میکند؛ تا آنان، قدر فرهنگ و میراث و سنّت کهن خود را بدانند. این شناخت، خودباوری لازم را برای دفاع از فرهنگ مهاجم ایجاد میکند. در سایه این آموزشها است که تعهّد مسلمانان افزایش مییابد و سلاح کارگشایی به نام «غیرت دینی» در مبارزه با تهاجم فرهنگی ایجاد میشود.( اسلام پور کریمی، ج 1، 1393،294) زیرا آنچه که امروزه در ایران شاهد آن هستیم، فاصله گرفتن هرچه بیشتر جوانان تحصیلکرده از تفاسیر سنّتی اسلام است که به انحاء مختلف و با عناوین گوناگون، قابل پیگیری و شناسایی است. در حقیقت عدم ارائه صحیح دین مبین اسلام سبب شده است که امروزه نسل جوان، ناخودآگاه دچار بحران معنویت شده و به سمت این جریانهای انحرافی گرایش یابند. امام خمینی (ره) با درک این حقایق بود که به صراحت فرمودند:
« مساجد سنگر مبارزهاند، از این رو دشمن سعی در خراب نمودن آنها دارد.( صحیفه نور، ج 1، 186)
تاریخ، گواه روشنی است بر اینکه صاحبان زر و زور و تزویر، برای رسیدن به اهداف خرد و کلان خود از همه اهرمها بهره میگیرند. مهاجمان قدرت طلب، بارها به کشورهای گوناگون حمله نظامی کرده و جهان را به جزایر متعدّد تقسیم کردهاند. با توجّه به اینکه امروزه استراتژی حمله نظامی شکست خورده است، مهاجمان زورمدار از سیاست راهبردی دیگری به تهاجم فرهنگی و ایجاد بحران معنویت در جهان بهره میجویند؛ زیرا این عنصر، مناسبترین راهکار برای تحقّق سلطه افزون خواهان در جهان است. (محمدی، 1393، 316)
دشمنان اسلام و انقلاب برای دستیابی به اهداف خود، تهاجمی گسترده را به فرهنگ و هویت ما برنامهریزی و پشتیبانی میکنند. متأسّفانه اولین قربانیان این تهاجم فرهنگی نیز، جوانان هستند؛ زیرا آنان سرمایههای عظیم جامعهاند و مانع تحقّق اهداف سلطهجویان هستند. دشمن در این مسیر میکوشد جوانان را از فرهنگ غنی و کهن خود، بیگانه سازد و ارزشهای دینی را نزد آنان بیارزش جلوه دهد. ( همان)
در تهاجم فرهنگی، پایگاههای دینی همچون «مساجد»، مورد حمله قرار میگیرند. دشمن به این شیوه میکوشد فرهنگ ضدّ ارزشی غرب را در میان جوانان گسترش دهد و آنان را نسبت به مفاهیم و احکام دینی سست و بیاعتقاد سازد. تربیت دستآموزها، فساد اخلاقی، قرار دادن جایگزینی برای امور عبادی که با روحیّات و غرایز جوانی نیز تناسب دارد، ( از جمله ایجاد شبکههای اجتماعی گوناگون، تضعیف باورهای دینی، ترویج الگوهای غربی، تخریب و ترور شخصیتهای خودی، دور کردن مردم از هویت ملّی – اسلامی و ترویج فرقههای ساختگی) از جمله دستاوردهای دشمنان است.
در دنیایی که هدف و فلسفه زندگی گم شده است، پذیرش حیات پوچ و بیهوده، زمینهساز پیامدهای نامطلوبی خواهد بود. بدین ترتیب دین و تربیت دینی است که عامل هدایت انسان در مسیر زندگی محسوب میشود. در این رابطه، افراد بسیاری از شکاف بین نسلها، دینگریزی جوانان، بحران هویت دینی و مسائلی از این دست سخن میگویند، اما بیان این سخنان و حسُاسیتها و ایجاد ناامیدی شایسته نخواهد بود، بلکه باید بیشتر از گذشته و جدّیتر به تربیت دینی صحیح اقدام نمود. ( جعفری نژاد، ش 86، 1383، نوظهوری و رسولی،ج 2، 1393، 284 )
باید فضاهای مساعدی برای پرورش دینی فراهم شود. یکی از این فضاها مسجد است. چراکه تربیت دینی، فقط با کمک مدرسه صورت نمیگیرد؛ در هر جامعه، نهادها و مؤسسههای مختلف دینی متولّی چنین امر خطیری هستند که از آن جمله میتوان به مؤسسهها و کانونهای مذهبی و مسجد نیز اشاره کرد. پر واضح است که نقش مسجد در میان محافل دینی، برجستهتر است. (همان)
مسجد پایگاهی است که در راه مبارزه با تهاجم فرهنگی بسیار مؤثر است. مسجد با بیان خطر تهاجم فرهنگی و تقویت گرایشهای مذهبی، از تعالیم و مفاهیم دینی دفاع میکند و حتّی با بیان فرهنگ و آموزههای اسلام در برابر تهاجم فرهنگی غرب استوار میایستد. بنابراین در صورتی که مساجد بتوانند در این جدال نابرابر فرهنگی، کانونی برای پیریزی و ساماندهی زندگی مسلمانان بر اساس «بصیرت و آگاهیبخشی» باشند، اسباب شکلگیری حیات طیّب و طاهر خانوادهها را فراهم خواهد ساخت. (محمدی، 1393، 317)
در حقیقت مسجد، نماد معنوی جامعه اسلامی است. آنچنانکه مقام معظّم رهبری درباره وظیفهی معنوی مساجد میفرمایند:
«ما باید نگران دین مردم باشیم. بهترین جا برای حفظ دین مرم، همین مساجد است.» ( بخشی از بیانات مقام معظّم رهبری، چهارم آبان 1373)
و نیز:
« هرچه بتوانید در مورد مساجد کار بکنید، خوب است. مسجد کانون دین است. مساجد است که فضا را فضای دینی نگاه میدارد و معارف را از نسلی به نسلی منتقل و با دین آشنا میکند( باشگاه اندیشه، بهمن 1389، قابل دسترسی در http:/bashgahandishe.com)
منابع و مأخذ:
قرآن کریم
امام خمینی، روح الله، کشفالاسرار، قم، انتشارات آزادی، بی تا،
امام خمینی، روح الله، صحیفه امام، ج 1 ،10، 16 تهران، مؤسسه تنظیم و نشر آثار امام خمینی، 1385
اسلام پور کریمی،عسکری، «مساجد، مهمترین پایگاههای مبارزه با تهاجم فرهنگی»، برگزیده مقالات کتاب های فروغ مسجد، شماره 1-7، جلد اول، قم، مرکز مطالعات و پژوهشهای مرکز رسیدگی به امور مساجد، 1393
جعفری نژاد، نقش مسجد در تربیت دینی نسل جوان، ماهنامه مسجد، ش 86، 1383
حسینی، سید عبدالله، «مدیریت مسجد، مبانی، مبادی و ضرورتها»، برگزیده مقالات کتابهای فروغ مسجد، شماره 1-7، جلد اول، قم، مرکز مطالعات و پژوهشهای مرکز رسیدگی به امور مساجد، 1393
ربّانی گلپایگانی، علی، نیاز بشر به دین، زندگی اجتماعی و نیاز بشر به دین، قم، مجلۀ تخصصی کلام اسلامی، شماره 62، 1386
محمدی، محسن، «مسجد و مشارکت جوانان در آن»، برگزیده مقالات کتاب های فروغ مسجد، شماره 1-7، جلد اول، قم، مرکز مطالعات و پژوهشهای مرکز رسیدگی به امور مساجد، 1393
نوظهوری، رامین، رسولی، سمیه، «نقش مساجد در تربیت دینی جوانان»، برگزیده مقالات کتاب های فروغ مسجد، شماره 1-7، جلد دوم، قم، مرکز مطالعات و پژوهشهای مرکز رسیدگی به امور مساجد، 1393
ویلم، ژان پل، جامعهشناسی ادیان، عبدالرحیم گواهی، تبیان، چاپ اول، 1377
[1] ایشان با تأکید بر جامعیت دین، معتقدند که دین برای جنبههای مختلف زندگی، حکم و برنامه دارد. (صحیفه نور، ج 5، ص 119، صحیفه نور، ج 5، ص 494 ، امام خمینی، 1374، ص 10) و در ادامه با تأکید بر آیین اسلام به عنوان کاملترین دین و نیز با توجّه به مذهب شیعه، که دارای عالیترین منابع معرفت دینی است، خاطر نشان ساخته که ما اهل مذهبی هستیم که از دو منبع فیض بهره میبریم؛ از وحی و ولایت. درحالی که سایر فرق این منبع دوّم را ندارند. (صحیفه نور، ج 20، ص 157)