◄ نجس کردن هر جایى از مسجد و حرم امامانعلیهم السلام و فرش آنها حرام و تطهیر کردن آنها فوراً واجب است و اگر نتواند ولو با کمک گرفتن، باید به کسى که مىتواند اطلاع دهد و اگر براى تطهیر احتیاج به خراب کردن باشد باید خراب کند و دوباره بسازد.
◄ اگر مسجدى را غصب کنند و به جاى آن خانه و مانند آن بسازند که دیگر به آن مسجد نگویند باز هم نجس کردن آن حرام و تطهیر آن واجب است.
◄ بردن عین نجس و متنجّس در مسجد اشکال ندارد مگر آنکه بىاحترامى به مسجد باشد.
◄ تشکیل مراسم مذهبى نظیر سوگواریها و جشنها در مسجد اشکال ندارد.
◄ زینتکردنمسجد به طلا و صورت چیزهایى که روح دارد، مکروه است.
◄ اگر مسجد خراب شود فروختن آن و درب و پنجره و چیزهاى دیگر آن بدون اذن حاکم شرع جایز نیست و اگر مسجد طورى خراب شود که تعمیر آن ممکن نباشد مىتوانند آن را خراب کنند و دوباره بسازند بلکه مىتوانند مسجدى را که خراب نشده براى احتیاج مردم خراب کنند و بزرگتر بسازند.
◄ ساختن مسجد و تعمیر و تمیز کردن و روشن کردن چراغ در آن و مانند اینها مستحب است.
◄ براى کسى که مىخواهد به مسجد برود، شش امر مستحب است:
خود را خوشبو کند.
لباس پاکیزه بپوشد.
ته کفش خود را وارسى کند که نجاستى به آن نباشد.
موقع داخل شدن، اوّل پاى راست را، و موقع بیرون آمدن، اوّل پاى چپ را بگذارد.
زودتر از دیگران به مسجد برود و دیرتر از دیگران از مسجد بیرون بیاید.
دو رکعت نماز به قصد تحیت و احترام مسجد بخواند.
◄ در مسجد و حرم امامانعلیهم السلام شش امر مکروه است:
خوابیدن.
انجام کارى یا صحبتى درباره دنیا.
کثیف نمودن آنجا.
بلند کردن صدا.
راه دادن بچّه و دیوانه (در صورت ایجاد مزاحمت).
وارد شدن کسى که بوى دهان یا لباس یا بدن او مردم را اذیت مىکند.